تغذیه میگو

تغذیه میگو

تغذیه میگو و مسائل پیرامون آن : غذادهی مهمترین مراحل پرورش تمامی آبزیان از جمله میگو و کلیه سخت پوستان می‌باشد. غذادهی بهینه رشد و سلامت موجود را تضمین نموده و موجب کاهش هزینه های جاری یک کارگاه پرورش میگو خواهد شد. پیرو مقالات قبلی با موضوع مهم اصول تغذیه آبزیان ، در این بخش به اصول کلی تغذیه میگو می‌پردازیم که تکمیل کننده مقالات گذشته است.

دستگاه گوارش میگو

دستگاه گوارش از شش قسمت تشکیل شده است: دهان – مری – معده – روده – مخرج – غدد‌ گوارشی

1- دهان: در سطح شکمی و بالای آرواره پایینی قرار دارد و کار آن گرفتن مواد غذایی و خرد کردن آن است.

2- معده: دارای حجم بزرگ با دیواره نازک در ناحیه سینه‌ای حیوان قراردارد.

3- روده: از سه قسمت قدامی، میانی و خلفی تشکیل شده است:

  • روده قدامی: واجد دو صفحه آهکی می‌باشد و غذای که توسط زوائد دهانی به این قسمت هدایت می‌شود و به وسیله این صفحات خرد می‌شود.
  • روده میانی: محل ورود ضمائم گوارشی و تولید شیره های گوارشی است.
  • روده خلفی: از رده میانی تا خلفی می‌باشد. کار آن از نظر گوارشی به خوبی شناحته نشده است.

آناتومی میگو - پرورش میگو

 

فیزیولوژی دستگاه گوارش میگو

غذا به وسیله چنگال‌های زوج دوم وسوم پاهای حرکتی گرفته و به سوی دهان هدایت می‌شود. تکه‌های سفت و سخت به وسیله دهان بیرون ریخته و قسمت‌های نرم غذا توسط آرواره پایینی خرد و از راه مری به سوی معده هدایت می‌شود. حرکت دندان‌های آهکی در معده یک آسیاب دودی ایجاد نموده و باعث خرد کردن و سائیده شدن غذا می‌شود.

هپاتو پانکراس آنزیمی شبیه پانکراس ترشح می‌کند که در گوارش غذا نقش مهمی دارد‌. این آنزیم در ابتدای روده وارد می‌شود. جذب غذا عمدتاً در ابتدای روده انجام می‌گیرد و مواد هضم نشده به صورت مدفوع از مخرج خارج می‌شوند.

در دیواره قسمت جلویی معده در سنگ آهکی وجود دارد که به نظر می‌رسد ذخیره املاح آهکی مانند کربنات کلسیم می‌باشد. این ذخیره برای سخت کردن پوسته خارجی زمانی که پوسته‌اندازی انجام می‌شود کاربرد دارد.

 

خصوصیات تغذیه میگو

بر خلاف ماهیان شکارچی، میگوها به تدریج و به آرامی به سمت غذا می‌روند. آنها در کف استخر پرورش منتظر مانده تا پلت غذایی به آنها برسد. بنابراین زمان بیشتری باید غذا در کف استخر باقی مانده تا مصرف شود. بر این اساس تغذیه میگو باید از استحکام لازم برخوردار بوده تا بتواند مدت نسبتاً طولانی را در آب بدون اینکه خرد یا حل شود باقی بماند. تغذیه میگو باید دارای پروتئین نسبتاً بالاتری باشد، که این به نیاز غذای میگو ارتباط دارد.

باید بدانیم که پوست‌اندازی یک روند طبیعی برای رشد میگو می باشد. از چند ساعت قبل از پوست اندازی میگو دست از تغذیه بر می‌دارد. با تخمین مقدار یا درصد پوست اندازی باید از میزان تغذیه میگو کاست. میگو در شب ها پوست‌اندازی می‌کند در شب‌هایی که قرص ماه کامل است و یا اصلاً ماه در آسمان نیست (روزهای ۱ و ۱۴ ماه قمری) میگوها به شدت تا حدود ۸۰٪ پوست‌اندازی می‌کنند. بهتر است در این مواقع تا ۵۰٪ جیره عادی در وعده غذایی شب و صبح به میگوها داده شود. در روز بعد از پوست‌اندازی تغذیه به شدت افزایش می‌یابد که می‌توان اندکی به میزان غذا افزود.

غذا نباید در یک مکان و به میزان زیاد ریخته شود بلکه در نقاط مختلف استخر و به میزان کمتر ریخته شود. برای استفاده بهتر از غذا بهتر است تغذیه میگو را در داخل سینی قرار داده و در کناره‌های استخر قرار داده شود، میگوها به تدریج به جای غذا عادت می‌کنند و پس از آن همیشه در آن مکان تجمع پیدا می‌کنند.

# استفاده از مقالات این سایت به هر شکل بدون اجازه کتبی از مدیریت مجموعه ایران متو ، شرعاً حرام است.

#ادامه مقاله

اصول تغذیه آبزیان

چرخه انرژی در بدن ماهی

عوامل موثر در مصرف غذا و رشد ماهی

نقش کربوهیدرات ها در تغذیه آبزیان

پروتئین و اسیدهای آمینه

چربی‌ها و اسیدهای چرب

تغذیه مولدین

نقش ویتامین و مواد معدنی در تغذیه آبزیان

تغذیه میگو

تغذیه لارو